Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου

Η photo είναι παλιά από το κινητό μου

Το επίσημο τριήμερο πέρασε αλλά το ανεπίσημο έρχεται!! Μπορεί όλοι να σκέφτονται το τριήμερο που μας πέρασε και να το αναπολούν, να σκέφτονται τι δεν έκαναν, από αυτά που προγραμμάτιζαν (εγώ είμαι master αυτής της κατηγορίας), να σκέφτονται πως η άτιμη η 25^η Μαρτίου πέφτει Κυριακή και άλλα τέτοια αλλά εγώ το μυαλουδάκι μου το γεμίζω με το επόμενο τριήμερο που για μένα είναι πολύ κοντά. Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου τραγουδάω εδώ και μέρες (παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι) και με αυτό στο μυαλό μου πέρασα αυτό το τριήμερο με την βροχή και τον αέρα που λυσσομανούσε. Τα αισιόδοξα σχέδια για δημιουργίες, για βόλτες, για ήλιο και άλλα τέτοια, περιορίστηκαν στο Σάββατο.

Με ανοιχτή την πόρτα της κουζίνας και 3 καφεδάκια μπροστά μας που με την ώρα γίνανε ποτάκια κάναμε τα πάντα. Ψυχανάλυση, ένα βιογραφικό της κακιάς ώρας, μαγείρεμα, καθάρισμα και όλα αυτά εν μέσω πολύ γέλιου! Μα πολύ γέλιου και πειράγματος. Ο ένας πείραζε τον άλλο. Πόσο μου αρέσει να έχω χαλαρούς ανθρώπους γύρω μου, που μπορούν να αυτοσαρκαστούν, που πειράζουν και πειράζονται χωρίς παρεξηγήσεις! Πέρασα ένα υπέροχο Σάββατο. Ήπια ροζουλιά κοκτέιλ, έφαγα homemade pizza, γέλασα, έκανα την κουζίνα χάλια και την ξαναμάζεψα και την ξαναέκανα χάλια και δεν με ένοιαζε στάλα.

Και ήρθε η Κυριακή που η μόνη μου ασχολία ήταν να γεμίζω ξύλα το τζάκι. Και το απόλαυσα! Αχ, πόσο το απόλαυσα… χαλάρωσα, χαζολόγησα και μόνο αυτό.

Την Δευτέρα θέλω απλά να την ξεχάσω γιατί ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω ότι φάγαμε!! Απορώ πως μας άντεξε αυτό το τραπέζι..Μα αυτό δεν ήταν Σαρακοστιανό τραπέζι..αυτό ήταν καταστροφή! Είχε τα πάντα όλα πάνω του. Κανονικά δεν έπρεπε να έχουμε ξεπεράσει αυτό το κατοχικό σύνδρομο με το πολύ φαγητό?? Χμ…

Αλλά είπαμε… εγώ ταξιδεύω από τώρα… στο επόμενο 3ήμερο.. και από εκεί υπόσχομαι πολλές πολλές φωτογραφίες γιατί μου έχει λείψει η μηχανούλα μου.