Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Υπερηφάνεια και Προκατάληψη


I know,  I know ..αυτό είναι από την ταινία!
Ρώτα με ποια είναι η αγαπημένη μου ταινία, αυτόματα το μυαλό μου θα παγώσει και δεν θα θυμάμαι καμία απολύτως ταινία. Ρώτα με ποιο είναι το αγαπημένο μου τραγούδι..και πάλι το μυαλό θα κολλήσει και θα ψάχνω να βρω αυτό το ένα και μοναδικό τραγούδι, αλλά θα μπλέκομαι ανάμεσα σε πολλά αγαπημένα ή απλά και πάλι δεν θα μπορώ να θυμηθώ κανένα απολύτως. Όμως αν η ερώτηση αφορά το αγαπημένο μου βιβλίο εκεί η απάντηση βγαίνει από μόνη της, αυθόρμητη και σχεδόν ενστικτώδης. Υπερηφάνεια και προκατάληψη, Pride & Prejudice, από την Jane Austen. Είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι η μοναδική γυναίκα, εκατομμύρια ανά τον κόσμο το έχουν στο top 5 αν όχι στο νούμερο ένα των αγαπημένων τους βιβλίων.

Πρώτη φορά έπεσε στα χέρια μου κάπου μεταξύ τελευταίων τάξεων δημοτικού και γυμνασίου. Το είχε στην βιβλιοθήκη του ο αδερφός μου, ο οποίος είναι μεγάλος βιβλιοφάγος. Ήμουν άρρωστη και ακινητοποιημένη στο κρεβάτι για μία εβδομάδα περίπου και η απελπισία-βαρεμάρα δεν περιγραφόταν. Όποτε ήμουν άρρωστη μου άρεσε να διαβάζω λογοτεχνικά. Ε, κάποια στιγμή ο αδερφός μου, μου έδωσε να διαβάσω και αυτό. Το διάβασα μονορούφι. Και αφού το τελείωσα το ξαναδιάβασα πάλι από την αρχή. Και από τότε το έχω διαβάσει πολλές, πολλές φορές, σε βαθμό να ξέρω πλέον τους διαλόγους. Κάποια στιγμή  μάλιστα αγόρασα και την αγγλική έκδοση γιατί ήθελα να το διαβάσω στην «μητρική του γλώσσα».

Πάει σίγουρα ένας χρόνος από την τελευταία φορά που το διάβασα ξανά. Αυτές τις ημέρες, εκεί που χαζολόγαγα στο «παιδικό μου δωμάτιο» στο πατρικό μου, έπεσα πάνω στην αγγλική του version και την έβαλα στην τσαντούλα μου. Ε, αυτό ήταν. Ξανακύλησα στον υπέροχο κόσμο της Jane Austen, γεμάτο περιγραφές της αγγλικής υπαίθρου και του χαρακτήρα των ηρώων, και με στους «αιχμηρούς» - σαρκαστικούς διαλόγους της να σε καθηλώνουν. Με ταξιδεύει και με χαλαρώνει. Και γι’ αυτό αποφάσισα να το απολαύσω σχεδόν βασανιστικά. Αν και θέλω πολύ να κάτσω ένα απόγευμα, με μία κούπα τσάι και ένα κέικ μπροστά μου (έτσι για να μπω σε αγγλικό mood) και να το διαβάσω όλο με τη μία, το κρατάω (με μεγάλη προσπάθεια) μόνο για το ΜΕΤΡΟ. Εκεί, μέσα στο βαγόνι του ΜΕΤΡΟ βγάζω το βιβλιαράκι μου και  έτσι απλά φεύγω για λίγο μακριά από την καθημερινότητα.

Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο βιβλίο?

Μυρτώ

2 σχόλια:

  1. Τα δέντρα, της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, δώρο φίλης από το σχολείο το 1996..με εξαιρετική αφιέρωση..που τελείωνε κάπως έτσι..ΖΗΣΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το διαβασα τελευτα και μου αρεσε οσο και η ταινια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή